* * *
Ben deÄŸilim
Tuna’dan kopup gelen
dalga
Kuzeyin soÄŸuk rüzgarını
hiç görmedim
Hatırlamıyorum
Bele kadar yağan karı
Ve kurtların zafer naralarını…
Buğday tarlalarına
Ayak basmadım ben,
Duymadım hiç
Meriç’in tok sesini
Balkanın serin gölgesinde
Hiç yürümedim…
Oralardan göçmedim
ben,
Yok belleÄŸimde
oralar…
Sadece….
gece yalnız kalınca…
… ve çökünce üstüme düÅŸünceler
Bir vuruyor
Tuna’nın dolgun sesi
Ve o kuzey rüzgarın karı
Çöküyor içime,
Nedense…
​
OKTAY ERCANLI
TUNA Edebiyat dergisinin Ocak-Şubat 2005 sayısında yayınlanmıştır